De afgelopen kwarteeuw is het systeem van inkomensherverdeling in België vaak hervormd. We gaan in dit hoofdstuk na in welke mate veranderingen in het beleid van
belastingen en uitkeringen tussen 1992 en 2018 de inkomensverdeling hebben beïnvloed. We maken daarvoor gebruik van een microsimulatiemodel, waarbij we het beleid laten veranderen door de tijd heen en bevolkingskenmerken vasthouden op één moment. We stellen vast dat over het algemeen het huidige stelsel van belastingen en uitkeringen meer herverdelend werkt dan het stelsel van 1992. Daarnaast brengen we ook in kaart in welke mate de sociale minima inkomensbescherming bieden aan de onderkant van de verdeling. We doen dat door een aantal minimumuitkeringen te verhouden tot de zogenaamde referentiebudgetten. Uit die analyse blijkt dat de sociale minima (nog steeds) onvoldoende zijn om volwaardig aan de samenleving te kunnen participeren.