• We gebruiken een microsimulatiemodel om beleidskeuzes van de regering-Michel tegen het licht te houden.
• Veranderingen in het belasting- en uitkeringssysteem in de periode 2014 en 2020 doen de koopkracht van de
  Belgen gemiddeld met bijna 3,5% procent toenemen.
• De beleidsveranderingen doen de koopkracht toenemen voor alle decielen, maar de toename is het grootst
  voor de bovenste helft van de inkomensverdeling.
• De beleidskeuzes hebben ervoor gezorgd dat werken fi nancieel aantrekkelijker werd.
• Bij de werkende bevolking nam het inkomensverschil tussen werken en niet-werken het meest toe voor de
  laagste lonen.
• Deze veranderingen in het belasting- en uitkeringssysteem gaan gepaard met een hoge budgettaire kost.

Gecorrigeerde versie

De release van het Leuvens Economisch Standpunt 172 “Financiële werkprikkels en herverdeling onder Michel I” zorgde voor vragen m.b.t. de daarin berekende toename van het beschikbare inkomen. Bij het uitklaren daarvan hebben we vastgesteld dat er een fout zat in het model. We hebben een gecorrigeerde versie van LES 172 in de loop van januari uitgebracht.

U kan hier een nota downloaden waarin we klaarheid scheppen door:

• uit te leggen wat we wél en niet berekend hebben, en waarom;
• het verschil aan te geven met de resultaten uit een vorig Leuvens Economisch Standpunt
  (nl. LES 168 “Verdient de taxshift zichzelf terug”);
• de fout recht te zetten in het model gebruikt voor het Leuvens Economisch Standpunt 172.

De modelleringsfout heeft een impact op de koopkrachtstijging. Na correctie doet het belasting- en uitkeringenbeleid de koopkracht toenemen met 112 € per maand (of 3,3% van het beschikbaar inkomen in 2014) i.p.v. met 122 € per maand. Door de fout in de modellering van belastingen hadden we de toename van het beschikbaar inkomen overschat voor de armste twee decielen.

De conclusies die we op de cijfers baseerden, veranderen niet. Ze liggen in lijn met de resultaten uit het LES 168.